Ben, senin yolunun toprağıyım; duy feryadımı ey sultan!
Nur cemaline hasret bir canım!
Seni meth etmek haddime düşmez de...
İlminden, irfanından istifede eden bir yürek var da...
O yürek, senin yasınla sana geliyor, sana!

Bir elimde kırmızı mendil, bir elimde kırmızı gül...
Kalbimin bir tarafında vefa, diğer tarafında senin aşkın...
Edebine muhtaç bir aşık var da...
O aşık, senin aşkınla sana geliyor, sana!

Hiç yol bilmez avareyim; himmet eyle can üstat!
Seni selamlamaya yüzüm tutmazdı amma;
Yolunu şaşırmış bir sefil var da...
O sefil, benim cehaletimle sana geliyor, sana!

Yürüdüğüm yol, ha bitti ha bitecek!
Hücrelerim esas duruşa girdi bile!
Sana benzeyen güller beni karşılamaya geldi bile!
Çayır çimen benimle yola düştü bile!
Dergahına sığınmak üzere bir yâr var da...
O yâr, benim günahlarımla sana geliyor sana!

Harun Taşdemir