İlhan Geçer’e

(Kıymetli Şair rahmetli İlhan Geçer’e ithaf) (akrostiş)

İlkbahar çiçekleri açılmış sözlerinden,
Lezzet katmış sevgiye, gönlünün özlerinden.
Hâtırâ, hayâl, hüzün, sevgiyle harmanlanmış,
Aşkın yakan ateşi bağrına sarmalanmış,
Nasıl yakar içini, görürüm gözlerinden.

Güzelliği efsunlu o güz bahçelerinden,
Esiyor ılık meltem tatlı lehçelerinden.
Çalıyor, duyuyorum tambur ve ney derinden,
Eski sevdâ, eski aşk, kalp oynuyor yerinden,
Ruhlara dolan nağme, akan alın terinden...

Hâlenur Kor

(Sevgili ve rahmetli şair İlhan Geçer’i 1996 yılında ’Pera Palas Şiir Günleri’nde tanıdım. Yüzünde hep o nâzik gülümsemesi, sorularımıza candan cevaplar verir, bizi güzele ve doğruya yönlendirirdi. Epey yaşı olduğu ve gözleri de pek iyi görmediği için şiirlerini çoğu zaman bana veya başka arkadaşlara okuturdu. Onun şiirlerini okumak, benim için onurdu. Bazen sohbet ederdik. İç dünyasının çalkantılarını, ilk aşkını, hayatının acılarını, hasretlerini anlatırdı. Onları dinledikten sonra, şiirlerini daha duygulanarak okurdum. Her şiir gününde benden bir şarkı da istedikleri zaman, sevgili İlhan Geçer, ’Beklerim her gün bu sahillerde’ şarkısını söylememi isterdi. Vefâtından on veya onbeş gün önce arkadaşlar toplanıp ziyâretine gittik. Zarif eşi ve kendisi ile oturup sohbet ettik. Daha da sararmış, zayıf düşmüştü. Bizlerin ziyâreti sanki onu daha canlandırmıştı. Vefâtından önce ona ithaf ettiğim akrostiş şiiri okudum. Her zaman onu rahmetle anarım...)