İçimdeki şiirin kim tutar ellerinden
Gözyaşları damlıyor dereden daha kirli
Duydunuz mu sesini hıçkırıyor derinden
Adım da atamıyor ayakları zincirli.
Gücün vardır şiirim dağları devirirsin
Engellere takılmaz yolunu çevirirsin.

Haydi, durma koş şiir! Seni bekler gönüller
Büyük şevkle sürüklen sularla şelaleden
Yüreğinde şakısın sevda çeken bülbüller
Ne gülden medet bekle ne nergis ne laleden.
Hapsolduğun bu ruhun duvarını yıkarsın
Ölsen yine doğarsın gün yüzüne çıkarsın.

Bulut ol gökyüzünde alıp getirsin rüzgâr
Çiçekler sana muhtaç arıyor şebnemini
Mısralarla kucakla biliriz ki azmin var
Dünya dertten yanıyor eksik etme nemini.
Kırılmasın hevesin istersen sen coşarsın
Bembeyaz sayfalarda biteviye koşarsın.

Dalga ol bir denizde kayaları durma döv
Palmiye ol sahilde fırtınayla secde et
Sevince şarkı söyle kızarsan çekinme söv
Boşa zaman harcama her sözün olsun ibret.
Sensin hayat ışığım, gecelerde meşalem
Durma, haykır, çığlık at, gıpta etsin el âlem.

Afet Kırat


Çağırmadan gelmiyor nazlı şiir:)