Akşam oldu​
​
Gün yine akşam oldu.​
Yollar yorgun,​
İnsanlar yorgun.​
Evde aş,​
Dışarıda iş bekleyenlerin​
Benizleri yine solgun !​
Gönülleri suskun.​
Böyle mi olacaktı ?​
Gelir mi idi hiç akıllarına,​
Bu türlü sıkıntılar ?​
Nerelerde ​
Hangi dağın ardında kalmıştı​
Susadıkları sevinç ?​
Lokmalar,​
Yine düğümlendi kaldı boğazlarında.​
Yarın, yarın,​
Belki yeni bir ümit olacaktı,​
Onlara az da olsa.​
Belki iş, ​
Belki de aş olacaktı sofralarında.​
Gün yine akşam oldu.​
İnsanlar yine yorgun,​
Yollar yokuş,​
Gönüller yine durgun.​
Gün yine akşam oldu.​
Güneş yavaş yavaş çekilmekte .​
Yollar yine yorgun,​
İnsanlar var kalabalık,​
Yorgun,dalgın bakışlı ​
Evlerine doğru yürümekteler sokaklarda​
Ağır ağır adımlarla.​
Benizleri solgun,​
Ve çoğunun elleri,​
Bugün de yine bomboş !​
Yürüyüp gitmekteler evlerine​
İşte öylesine !​
​
Fikret Dündar