BALDIZIM SEVAL KARDEŞİM’E

Yiğidolar yurdu bir gelin gördü
Mürüvvetin kutlu olsun Kardeşim
Kader yollarına bilmem ne serdi
Yuvanız saadet dolsun Kardeşim

Bilirim Bacanak okumuş adam,
Türlü çileleri dokumuş adam,
Ağlamış, gülmüş, şakımış adam.
Yüzüne her zaman gülsün Kardeşim

Baba evi ırak deyip yerinme
Varılmaz zannedip yaslı görünme.
Güneş elbet doğar, matem bürünme
Umutlar hep canlı kalsın Kardeşim.

Sabırdan kopma sen, böyleymiş yazın
Gönlünde baharın, olmasın güzün
Murada ermeden, solmasın yüzün
Yavruna en büyük dalsın Kardeşim.

Çabuk geçsin hasret dolu seneler
Gafil olma, pas tutmasın sîneler
Dilin dua etsin, kalbin senalar.
Unutma her daim kulsun Kardeşim.

Al pembe yanağın solduğu zaman
Yüreğin kederle dolduğu zaman
Gözlerinde yaşlar olduğu zaman
Bacanak şefkatle silsin Kardeşim.

Dar gününde köye gelemesem de
Gam keder yükünü alamasam da
Dertlerine çare olamasam da
Gazi Abisiyim bilsin Kardeşim.


Yavuz Bülent BAKİLER Hocam bir sohbetinde, “Türk edebiyatında kayın validesine şiir yazan ilk ve belki de tek şair benim” demişti. O cümleden hareketle çok da iddialı olmayarak, ben de sanırım edebiyatımızda baldızına şiir yazan ilk şairim, diyebilirim.


16 Nisan 2008
Gazi Hüseyin KILBAŞ