kaderimde ne olacak bilmiyorum ama
önümdeki elli yıl boyunca tek bir aşk daha istemiyorum
istemiyorum artık
yapayalnız kalayım
her gün batımı, deniz kenarında
yahut bir dağ başında
yanımda hayali eşlik etsin
başka bir el olmasın elimde
omzumda baska başta istemiyorum
hep yalnızlık içinde kalmaktan korkardım
artık korkmuyorum çünkü seninle yaşıyorum
belki benimle yatağımı soframı hayatımı paylaşmıyorsun ama
benimle hayatı hayali iyi olanı yaşatıyor varlığın


ben hiç bir zaman kaderinde yazılmadım
bir gece bir dilek diledim
karşıma sen çıktın
bin pişmanım
keşke ne sen beni ne de ben seni bilseydim
bildikten sonra seni başkasını sevemeyeceğim
sevdikten sonra seni başkasını isteyemeyeceğim
gördükten sonra seni başkasını göremeyeceğim
düşünüyorumda
ben seni yaşadıktan sonra bir daha yaşayamayacağım


gelelim sana senin mısralarına..
ben omzunda bir koruyucu muyum yoksa bir dert ortağı mı
dostun muydum yoksa hiç sevdin mi severken özledin mi
benı gözlerinin önünde düşledin mi
ben hep başka bir adamın gölgesinde kaldım
senin kalbinde de o adamın artığını toplayıp sana onu unutturduktan sonra
unutuldum
kullanıldım belki de bir şekilde
peki hoşnutsuz muyum
asla!
tekrar karşılaşsak tekrar sana sen olduğun için ben olur adardım hayatımı
artık ne boş dimi sen olmadıktan sonra yaşamak
ellerimi açıp ben her gece ıslak yanaklarımla Allah’a dualar ettim
ama görüyorum ki
kısa ömründe bir durağıö
kalbin dinlendi molayı verdi eksiklerini temin etti
ve zaman dolunca kalktı gitti


o gün bü gündür
durağa senden baska yolcu gelmiyor
sende gelmiyorsun
yolundan niye dönesin ki
ben alın cizginden akıp giden yolda değilim ki
yani,yani ben hep üstüme alındıydım
senin isimlerinde
bana bir pay çıkar mı buydu belki de nedeni
gerceği idrak ettiğimde
yanaklarım hiç ıslanmadı
ciğerlerim kanadı,sıcaklık hissettim
kara sevdanın akıbeti
ben vereme teslim
sen ise ona teslim


aklımdan geçti
evvelce niçin pes etmedim ama şimdi anlıyorum ki severken insan pes edemezmiş
keşke etseydim....


kaderimde ölümü koklamayı istiyorum
en yakından dolanmak arabaların..
balkon pervazında yürümek..
damarlarıma serum bağlamak..
savaşta kurşunları aramak
ama dileğim var gerçek olursa gelir bulur beni zaman
bır mayınla biter hayatım, anamın yüreğine kor düşer o an
senin yanakların ıslanır..
belki hiç bilmezsin öldüğümü
ölümleyken ararsında bulamazsın,
beni bulduğunda
feryadını haykırırsın güllere..
kepli fotoğrafa..
beşiktaş sahilindeki deniz motorlarına..


ben kaderin değilim ama benim kaderimi alt üst ettin
kader keder dolu..
bir o kadarda ıslanmış dudak


beni unut..
sana söz veriyorum
seni hiç üzmeyeceğim
karşına çıkmayacagım
tesadüf ettiğinde seni tanımayacağım
sana şiirler yazmayacağım
anmayacağım adını sende anma adımı unut gitsin
ben hiç bir şey yapamadım sana
ne bir aşk nede bir güzellik
dahası hafızana jiletle de kazınmadım
unut beni, anlaştık mı
ben seni hatırlamayacağım
unutmayacagım ki niye hatırlayayım
gün batımında rakımın yanında
soframda sen olucan zaten
geceleri uykusuz kalıp
kağıtları doldururken
okuyanım olucan zaten
sabahın ilk ışıklarında yatağıma uzandıgımda sana sarılacağım zaten
ama sen benı unut
ben unutulmayı hakediyorum
çünkü seni hala seviyorum...


sensiz bir ömre hazırım
son ana kadar,
bir apartmanın bodrum katında tek başıma
altmış yedi yaşımda
hayatımın son dakıkalarında
çalışma masamda
can cekişirken gözlerımın önune geleceksin
onyediyken sevdiğim on altılık genc kız....


beklemeyeceğim seni
gelmeyeceksin çünkü
ilk fırsatta terk-i dıyar olacağım buralardan
dar gelır artık bu şehır
senle gecenler bır daha olmayıpta
aziz hatıraları gözümde canlandıkca


beklemeyeceğim seni
çünkü unutacaksın beni
terazinin kesesinde beni unutmak ağır basıyor
kötülükler galip geldi
hayırlısı deyıp işi allaha bıraktı
iyi de zaten bızı yaratan buluşturmamışydı


beklemeyeceğim seni
cunku sen benım yanı başımda olacaksın o bana yeter
necip fazılın şiirlerindeki gibi
gelme istemem yokluğunda buldum seni


ben sensizken bile senleyim
öyleyse seni niye bekleyeyim zaten yalnız değıl mıydım
tek adamdım
şimdi bir de sen varsın
bedenin ruhun kalbin baskası için çarparsa çarpsın
senin hayalin benimle
o bana yeter


unut beni
ben unutulmayı hakediyorum
cunku yanaklarım ıslanmış,
bu diyardan gidiyorum
terk-i hayattan daha iyidir terk-i diyar
en azından arkada ıslak mendiller olmaz


unut beni
ben unutulmayı hakediyorum
cunku ben tahirim
sen zuhre..kavuşamayacağiz
ölüm var mahlede


unut beni
hatırlanmaya değmez adım
unutulmayı hakkettim
çünkü ben seni çok sevdim
kendimden bile..

çok sevdim...,

Çağhan Sarı