Hüsranımı sen den sakladım
Yağmur olup sana yağmasın
Özlemimi hep yok saydım
Sana varıp hiç ağlatmasın
Hasretinle bil hiç yanmadım
Acı sana koşup sarmasın
Deli divane hiç olmadım
Tutsak olmanı istemedim
Aşk özgürlüğün bil ki adı
Sana sensiz gönül varmalı

Gökyüzünde ben meleklerle
İzlerim seni her gece de
Mutlu olurum bu alem de
Ben de bil yaşayan sevginle
Sana varıp bil hiç yakmadım
Hayatta kendin ol istedim
Öyle sevdim seni nasılsa
Başka bir dünyan var olsa da
Aşk özgürlükte var olmalı
Sana sensiz gönül varmalı




Neden bu mısralar oluştu bu bende de ilkti..
Birini tanırsın seversin ,hatta aşık olursun.Dünysı bambaşkadır.Orada arkadas ya da uzaktan izleyen olmakta guzeldir
Lakin onunla bir merhaba bir kaç kucuk sohbet yeter.
Acı hssret vr digerleri yoktur.
Ona yansımaz bendekiler
Bir an hayallerde buyur ve sarar.Nedense bep gulumsetir beni hatirladigimda .
Yaşansa bilse içine aşkın tüm acı halleri girecek bendeki bu saf aşk dönüşecek buyu bitrcekti