Bir Züleyha rüyası çay demindeki sızı.
İnce belli cerenin edasında gül misal.
Dudaktaki sükutta gizleriz imkansızı.
Kafdağı’ nın ardında demlenir eşsiz masal.


“Bir varmış bir yokmuş” u özetler gülüşünde.
Efsaneler perisi suya süzer hüsnünü.
Albeni tazelenir demliğin has düşünde.
Olmasa da “fakirin” bu demde şanı ünü.


Buğusunda hüznümüz isimsiz lisan olur.
Leyla’nın diyarından hicret gerekir sessiz.
Kadim günler anılır şad olunur an olur.
İçilen acı çaylar yadımızda kalır iz.


Kömür karasında sır çaydanlık isinde naz.
Kurduğumuz hayalin pahasıdır rüveyda.
Harflerin ketumluğu kalemde sessiz niyaz.
Çayın burukluğunda yazılır nice veda.


Kaç mecnunun hayali bir Leylaya çıkar hep.
Billurlaşır hüznümüz katre katre süzülür.
Yağmurun inceliği bizdeki hüzne sebep.
Bir yanımız meserret bir yanımız üzülür.
Ankara,27.10.2014 İ.K

İsimsiz Çay Şairi