Düşümden çıkmıyor hiç ana baba ile yaşadığım o mutlu günlerimdi,
Şimdi yalnızlık içinde sallanıyor bedenim ve ellerim,
Sıcak bir yuvaya,sıcak bir aşa yıllardır hasretm,
Düşünüyorum; bu muydu, acaba bu mu benim kaderim…

Çok bayramlar yaşadım boynu bükük ve yalnız,
Bazıları da bayramlarda sokaklarda yaşıyor evsiz barksız,
Bir algı mı, bir yazgı mı, yoksa bir imtihan mı ?
Her insanın yaşamı, nedense birbirinden farksız…

Ana baba evimde yaşadığım o mutlu günlerimin özlemi var içimde,
Kabir ziyaretlerim içimdeki hasreti biraz olsun dindirir biçimde,
Ağlamak istiyorum nedense, ağlayamıyorum;
İçimdeki o ateşi bir türlü de olsa söndüremiyorum…
*
Zaman ve yalnızlık bir insanın asla kaldıramadığı bir yük,
Kiminin hasreti birkaç günlük kiminin hasreti dağlar gibi büyük,
Yaşanan hayat ne olursa olsun, yapma hiçbir kimseye kötülük,
Yaradana sığınan kul mutlaka bir gün gelir bulur mutluluk…

Mustafa Uz
(0546) 801 73 99