7
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1862
Okunma

Apar topar düşerken
Kara kirpiklerinden kapkara sevdalara
Ruhumu teslim alandı sevdan
Yokluğun bir yandan
Usandırırdı bu candan
Uzaksan
Koca çınar ağaçlarında
Minik bir serçe kuşudur sevdam
Yağmurun bile görmediği
Karın değmediği
Yakınsan
Gözlerim pırıldanır
Tek düşmanım geçen zamandır
Elim ayağımdır birbirine dolaşan
Ah elimi bir boynuna dolasam
Şimdi
Yangın yeri yüreğim
Yanıyor hiç küllenmeden
Yürümeye çalıştı
Bebek gibi dillenmeden
Bil ki
Acıdır sensiz kalması
Yürek üzgün, yürek yanık
Yürek olmuş tarumar
Sevecektir elbette son ritmini atana kadar...
Kasım EDİZ
5.0
100% (9)