Sessiz sokaklar
solgun sensiz ne bizarlar
Artık ne bir kuş sesi var ne de şevk ey yar


Dağlayan
hasret yüreğimi hüzünle bağlar
Şimdi halime kim yanar hicran içimde nar

Ne sevda
yüklü yürürüm ve ne de ölürüm
Hayatın bağrından neşet eden sürgünüm


Mahkûmiyeti
iyi bilirim özlemi yâd ederim
Kimseye söz etmeden nefeslenirim üşürüm

Neye meftunum
ve kime ram olan adayım
Ruhumun kanatlarında hala ben yastayım


Kalbi
umutlarımla niyazdayım ve nazdayım
Ve ömrün kalanında hazanı koklamak yatım

Sen nerdesin
ve kimin deminde kafestesin
Sen sessiz çığlığın hicranını nerden bilirsin


Ne bir busesin
ve ne de aşkın erdemindesin
Sen kalp sesiyle terennüm edilen bir naifsin

Ey zaman
ve ömürde kalan anlamlı heyecan
Artık geçip gidiyor dizlerden derman ve kan


Ne kadar
nazar etsen de temaşa etmiyor can
Zaman içinde yeniden dirilmek için uğraşır an

Sanırım
sana elveda deme vakti geldi çoktan
Ve şimdi hatırında ne kaldıysa korkmadan an

İşte hala
kan akıyor damardan aşk umutken
Ölüm seansı yakınken dirliğim elemle bir dem

Mustafa Cilasun