Boş kalan sepete sığan anılar var mı dolduracak
Beni yaz yazar bey beni yaz
Hayatımın susan saatini

Bir kadın elinde boş sepet
Doluya koysa boş boşa koysa dolmayan
İncir çekirdeği nar tanesi gibi dağılan bir hayat
Etek uçlarında beş çocuk

Beş kardelen hayat
Biri ay parçası ay_nur

Ağladıkça gül doğuran
Yada kaderine incir dizen
Neşesi yurtsuz kalan göçebe kız gibi
Usunda binlerce umut doğuran
Ruhunda ise sisli binlerce sır

Ahh annenin umudunda ise

Mistik dualarında
Ertelediği umutları
Hikâyenin geri kalan kısmında
Mutluluk anahtarım dediği....
Evladı lakin! Sırlarla duvarlarla ördüğü hayatı
Tepe takla bir avuç kül avuçlarında

Ahh bir kadın yazın ortasında üşüyen ruhuna tutsak
Yaz dedi yazar bey bu benim hayatım
Bir kadın öylesine bir kadın
Sıradan sıradışı bir kadın
Kıştan alacaklı
Yazın ortasında üşüyen ruhuna tutsak

Ahh bir kadın
Sıradan sıradışı bin kadın
Etek uçlarında beş kadersiz kardelenli bir kadın

Kekik kokulu bir anne
Üşüyen ruhunda büyüyen isyan
Bir avuç umudun adı beş çocuk
Resti çekti çekecek asi kardelen
Avuçlarında uyuttuğu umudu bir tutam kekik

Ahh bir kadın dağ başında sünen hayatı
İki kere ikinin eksiği
İki ters iki düz hayatı sırlarla örülü
Avuçlarında esra
Beş sihirli çiçek umuda açılan kırık bir tebessüm
Eylül sonu bahar susan dilinde aminler
Ruhunda kekik kokulu yalnızlığı
Annesinin yazgısına turuncu hazan serpen babaya isyan

Esmer bir yalnızlık esrarlı bir doğum gibidir yazgısı
Sustukça içine gömülen yalnızlığı kül
Ruhu yaşayamadığı umutlarının gölgesi ile tıka basa dolu
Annesinin gölgesinde ezilen beş kardelenin gözyaşları

Bir kadın bin şiir
Binlerce yazgı
Sıradan sıradışı avuçlarında ruhunun gölgesi
Yüreğinde isyanı etek uçlarında beş kardelen

Masal sandığı açılır yokluğa
Ufkunda büyülü baba dağı dağılır
Sahte yüzlerden binlerce maske dağılır
Tek tek yok olur geleceğin gülleri
Anne ağlar anne yıkılır
Fukara beş kardelen beş kadersiz
Ahh yazdın mı yazar bey yaza değil kışa dönük yazgımı

Bir şiir bin hikâye
Sıradan sıradışı
Bir anne ve beş kadersiz kardelen
Dağılır baba dağının gölgesinde

mahmudiye düzkaya