1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
841
Okunma
kimsesizdi umut
Aldı avuçlarına onu
O garip Yetim çocuk
İstedigi kırmızı kiremetli bir ev
Kapısında nergiz çiçekleri
Adı nergiz olan bir kız
Birde cam bardakta demli çay
Kırtlama içmeliydi sevdayı
Avuçlarında büyütmeliydi
Olmadı gece geldi
Karanlıgın içinde yitirdi
Hiçti artık umut
Avuçları korkunç yanlızlıgındaydı
Gözleri kara çocugun
Yıldızlara baktı gökyüzünde
Irakta çok ırakta pırıldıyorlardı
Bir erkek penceresinde yalanın
Bir kadın yanlızlıgında
İşçiler mavi önlüklü işçiler
Papuçlarında kavgaları toz toz
Belki birliktiler
Belliki hiçtiler.