1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1323
Okunma
Şiirin başlığında Vincent Van Gogh’un hislerini öne çıkartarak yüreğiyle resim yaptığına, Salvaor Dali’nin ise zengin düşlerle hayal gücüyle üretimine vurgu var.
Şiirde anlatmaya çalıştığım şey; kişisel gelişimi yanlış yerlerde arayan insanın aslında kendi yüreğine ve aklına hislerine bakması gerektiği teması bulunmakta.
Yeşil umut çayırlarından
Muradın atları otladılar
Umut göklerden inen rahmet
Çölden gönüllere inat
Hep endişenin yılanları sokar
Cömertliğin ayak bileklerinden
Hırs hırsızı ıssız eder
Öfkeler keşkeleri körükler
Demir kafesteki pişman güvercini üzer
Sevginin hilmetine sığınır
Kasırgaya tutulmuş ham yürekler
Kibir güzelliği gece boğar
Hoyrat egolojik ellerle
Not tutmuyor fısıldar
Solcu ve Sağcı Melekler
Ayhan Özcimbit
5.0
100% (1)
Cevap Yaz