1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1325
Okunma
Gönül Kâbe mislinde, Yaratan’ın evidir.
Poyraza bel bükerse, işte odur ederi.
Onun has misafiri vefa ile sevidir.
Poyraza bel bükerse, bitmez asla kederi.
Dostluk sermayesini yüreklerden almalı.
Ona fiyat biçerken o yüreğe dalmalı.
Kâbe varsaydığında huzur ile kalmalı.
Poyraza bel bükerse, sana kalır hederi.
Dostluğun adı, sanı, vefa ile emektir.
Dost yürek arkadaşı, kardeş, yoldaş demektir.
Dost gönülden ırarsa, deryada bir semektir,
Poyraza bel bükerse, aratmaz hiç mederi.
Dostluğun lügatinde hoş seda yer almalı
Dost ölüp gitse bile ondan sevi kalmalı.
Dosta dost olamayan dostu, sele salmalı.
Poyraza bel bükerse, sende kalsın bederi.
Beder: Süs, bezek. Nakış, kumaş nakışı.
Meder: toprak tezeği
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz