vakit sensizliğin iki beden büyüğü geçiyor sevgilim
olmazların en büyüğünü yaşadık senle yani ayrılığın o en acı kıvrak dolu anlarını
zordu zaman geçmiyordu !
sanki sensizliği içine içine çekiyordu boğazına tıkanmış gibiydin geçmiyordu geçmesine imkan yoktu
amansızdı zaman duymuyordu içimden kopan feryatları
nerdesin neredesin oy benim canımın canı gözümün nuru
hangi yolların hangi şehirlerin yerindesin bihaber kaldım gözlerim sende kaldı yüreğim sende kaldı
kalbim yangın yeri terkedilmiş bir şehir gibi yada yağmalanmış bir şehir gibi ne fark eder ki
ha yağmalandı ha yıkıldı sensizliğe bir yararı olur mu ki ? olmaz demi olmaz
zamanı bırakın nolur bırakın aksın belki aktığında onuda getiri bana bırakın nolur aksın içim gidiyor
solum gidiyor ben gidiyorum o gidiyor bırakın nolursunuz bırakın bende gideyim gittiği yollardan geçeyim
içtiği sulardan içeyim geçtiği dereleden geçeyim ayak tozuna rastayayım geçecek gibi değil bırakın ben gideyim
ey rüzgar onun kokusunun geldiği yere götür beni onun baktığı yerlere götür beni
gideyim yarimin yanına gideyim canımın yanına bırak rüzgar bırak beni ona gideyim ben ben yapan yarime gideyim beni kendisi yapan yarime gideyim bırak rüzgar bırak içim onunla hoş olsun bırak kendinden geçsin bırak ona geçsin ...
içim hoş senle hoş yarimm ...
//YABANCIŞAİR//