Uzun zamandır,
Bir fırtına kol geziyor içimde.
Kasırgalar kasıp kavuruyor beni.
Önüne çıkan engelleri,
Kırıp döküyor sanki.
Dizğinleri koparıyor,
Duyğularımı şaha kaldırıyor.
Bir volkan olup kükrüyor adeta.
İçimdem lav’ları etrafıma fışkırıyor,
Tüm canlar feryat içinde,
Uzaklaşıp kaçıyor.
Bir bozkurt yükseklerden,
Bana bakıp uluyor.
Bu can artık bu tenden,
Havanıp uçuyor.
Ayit olduğu ruh haline,
Tekrar dön dönmek istiyor.
Sonsuz bir zaman diliminden,
Uzayarak yeryüzüne
Talip oldun geldin diyor,
Şu dünyanın mihnetine.
Ey mazlumların Hamisi,
Zalimlerin baş belası,
Nerdesin?
"Irak, çokmu ırak."
Nerdesin?
Gün artık bu gün.
"Hala ne diye oyunda oynaştasın."
Yanıbaşında kardeşlerin katledilirken
Daha ne diye,
Hala kimi bekliyorsun?
Ar’ın, namusun ve şerefin için yaşarken bu dünyada.
Bu gün en kutsal değerlerin ayaklar altında.
Bayrağın göklerden indirilip yakılırken,
Türk’lüğüne her gün her türlü hakaret yapılırken,
Emniyet güçlerin sokak ortasında kurşunlanırken,
Tüm değerlerin eriyerek yok edilirken,
Daha hala hanği yeis’in peşindesin?
Neden bu kadar gaflet ve dalalettesin?
Maziden atiye tam bir ihanet içerisindesin.
Emin ol, bunu tarih asla unutmayacaktır.
Tanrı affetsede, kırbacı asla affetmeyecektir.



Ali Dere (Derebey)