0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1249
Okunma
Bir halk kayboluyor toprak altında ellerimde
Hiç düşünemiyorum nazlı salınan endamını
Üzerimden kayıyor gökyüzünün bütün hayalleri
Oyuncaklarım vuruluyor tek tek her birinde ayrı yara
Bir halk kayboluyor toprak altında ellerimde
Spartaküsün sevdasıdır belki yüreklerinde
Bütün renkler siliniyor gözlerimde
Tutuşuyor mahsumiyetin kızlığı onursal kimliğinde
Bir halk kayboluyor toprak altında ellerimde
Dirençli yüreğinde konaklıyor barut kokusunun
Dağ gülleri susuyor ,gelincikler daha savaşçı
Gülüşlerine serpiliyor ateşin kızıllığı
Bir halk kayboluyor toprak altında ellerimde
Sırasıyla geliyor ölümün orospusu
Nadasa bırakıyor yarına yaşamını
Bir on veriyor belkide yabani tohumları
ENGİN YILMAZ
