21
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1941
Okunma

Daha dün çocukluğumuzdan kurtulduk,
Bugün hiç büyümedik.
Dizeler geçti hiç yoktan üstümüzden.
Sıkıca sarıldık kırılganlığımıza.
Hiç olmayan duygularımızı
Öfke masallarına bıraktık.
Ninnisine tutulduk beklemedik anlarda.
Çaresizce çırpınışımız
Dem vurdu içimize.
Kurtulmaya çalıştık ,
Beceremedik.....
Sevmenin bedelini tutamadık.
Ötekileştirdik hiç olmayan,
Koza kurusu üzüntümüzü.
İnceden göç katarı oldu,
Yel değirmeninde öğütülen.
Hiç olmayan saplantı çakıldı
Çocuksu bindiğim salıncağıma.
ENGİN YILMAZ