Kaç kişi düştü kahrından yataklara
Kaç kişi düştü kumardan bataklara
Kaç kişi düştü yalandan tuzaklara
Alıp gittim bavulumu uzaklara.

Gözümden akan yaşlar oldu şelale
İnsanda kalmadı iyilik uğruna ihale
Sürüklendim ben sonsuz melale
Zirveden dibe düştük,geldik ne hale.

Herkes gözünü bencilliğe boyattı
En üstün sevgiler bile epey bayattı
İçimde ki kızgınlık aşırı boy attı
Yürüdüğüm yolların hepsi fay hattı.

Doğruyu görmek için ilim gerek
Sayfalar yetmedi yazıp durdu melek
İçinde şeytan beliriyorsa
Sen değilsin o an demek.

Cennet gelir,çözülürse iyilikte ki rumuz
Ama insan saldırıyor iyiliğe,sanki kuduz
Bu aciz yaratıklarla yaşamaya kaldım maruz
Kafamı nereye çevirsem her yerde var taarruz.

Hayat zalim,çıkamazsın sağ salim
Karamsarlık yolunda kurudu hayalim
Dayanamıyorum artık,yorgun halim
Sükut mührü vurdum suskun ahvalim.




NOT:Ben 15 yasında bir çocuğum. Anlamışsınızdır ki şiirim ve kalıplarım tam oturmamıştır. Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin. Belki ileride iyi bir şair olabilirim. Okuyan ve destek veren herkese teşekkürler.