Gündüz iş yerinde zaman çok zor geçer,
Cananı düşünerek çalışıyorum bu yerde.
Akşam olduğunda zaman nasıl geçer?
Canan yoksa,zaman zor geçer bu elde.

Güneş aşınca her yere karanlık çöker,
Sevdiğim yok diye içime yalnızlık çöker.
Bedenime dizlerime dermansızlık çöker.
Canan yoksun…Duramam ki sensiz elde.

Odalarda senin sessizliğin olur,seni arar.
Gözlerim seni ,o güzelim bedenini arar.
Sıcak sıcak bakışlarını,senin gölgeni arar.
Canan yoksun …Ne yapayım sensiz elde.

Koridorlarda,mutfakta senin kokun var,
Bardaklarda dün doldurduğun suyun var.
Maalesef her alanda senin yokluğun var.
Canan yoksun …Ne yapayım sensiz elde.

Yediğim yemeklerin hiç mi hiç tadı yok.
Rastgele yediğimden öğünlerin adı yok.
Baksana yemeklere listede kaydı da yok.
Canan yoksun …Ne yapayım sensiz elde.

Gözlerim, geçen güzel günleri arar oldu.
İyi anladım sensizlik en kötü karar oldu.
Yokluğun her tarafı hayatımı sarar oldu.
Canan yoksun …Ne yapayım sensiz elde.

Sen olduğunda yüreğim neşe ile dolar,
Sen olmadığında ise yüreğime çile dolar.
Her zaman senin adını Cananı dile dolar.
Canan yoksun …zaman geçmiyor bu elde.
13.10.2014
Hasan KAYA
Eğitimci-Şair-Yazar