Bizlere sahip çıkmayıp, dışladı insanlar.
Bu yüzden bağrına bastı tüm sokaklar.
Bizleri evler değil, sokaklar kucaklar.
Sokak çocuğuyuz evimiz tüm sokaklar…

Sizlere tanıtacağım bu sokak çocuğunu.
Üşümemek için giyerdin şu gocuğunu.
Aç kalırım diye paylaşmadın sucuğunu.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Sıcak sobalar yanmaz benim karşımda,
Bak yaktığım ateşim ve alevim karşımda.
Ayrılmaz sadık dost, köpeğim karşımda.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Köprü altında geçer günler ve geceler,
Sıcak yuvayı, üç öğün yemeği heceler.
Bir yöne değil,her yöne açık pencereler.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Çöpteki ekmek kırıntısı ile doyar karnım.
Hiçbir zaman utanmaz,kızarmaz alnım.
Yüreğim sıcaktır, her yöne akar kanım.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Sizinki gibi sıcak, yumuşak değil otağım.
Parklardaki bank,köprü altları yatağım.
Yine de sıcaklık verir çamurdan batağım.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Sıcak yatağa hasret kaldı bu bedenim.
Hiçbir zaman ısınmadı ki yüzüm, tenim.
Yatak olmasa da yine sıcağım, şenim.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Kanalizasyon kokularına alışkın burnum,
Belediyeden ve sizden yoktur sorunum.
Kimseye boyun eğmem kırılmaz onurum.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Sadık dostum derdimi dinler, ortak olur.
Ses duyduğunda bana bakar havlar,ulur.
Her türlü dostluğu,sevgiyi bende bulur.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Soğuk günde, ayazda kirpiğim buz tutar.
Saçımdan yüzüme düşen damlaları yutar.
Tutulunca öksürüğe,dert boğazımı yırtar.
Ben sokak çocuğuyum beni tanır mısın?

Okullu çocuklara imrenerek bakar gözlerim.
İkinci yuvayı,sıraları, arkadaşları… özlerim.
Beni de bu bataklıktan kurtarın son sözlerim.
Ben sokak çocuğuyum beni buradan kurtarın.

Bundan sonra sokak çocuğunu tanır mısın?
Sahipsiz çocukları görünce evine alır mısın?
Sıcak yuvanda,evinde beraber kalır mısın?
Sımsıcak yüreğinle bu çocukları sarar mısın?

12.10.2014
Hasan KAYA
Eğitimci-Şair-Yazar