yine anılarımla donanıyorum
bir dingilliktir özlemim
hiç bitmeyecek sanırım
şu yaradan eserine
seni seviyorum songülüm
alnında hilal bukleler
kaşlarının üstündeler
kıvır kıvır lüle lüleler siyah şaçlar
sendedir yıldızdan aydınlık gözler
seni seviyorum songülüm
göğsümden kalkıp kopan
dilsiz bir yaşama sevinci vardır ki
yüreğimde onun dalga dalga vuruşlarını duyuyorum
seninle yaşlanmak
seninle yaşamak istiyorum
seni seviyorum songülüm
sensiz sarp kayalar
yüksek tepelerde açan zambaklar
boynunu bükmüş
yüzünü güneşe dönmüyor
dik yamaçlar sensiz çıkılmıyor songülüm
zaman zaman
hiç sebepsiz
mazide bıraktığımız hatıralara
batmanda hasankeyfte yürüdüğümüz yollara
geride bıraktığımız yıllara
karanlık uçurumlara sarkmış ağaçlara
fırtınalardan sonra dalında kopmuş yapraklara
yaşanmamış hayatlarda yarım kalan öykülere
kara toprağa zamansız düşen canlara bakıp
seninle yaşamak
seninle yaşlanmak istiyorum
şu yaradan eserine seni seviyorum songülüm

EKİM /2014