(S)onbahar ile bulutların geçişini gözlerim.
Ağaçların sararmasını, rengini gözlerim.
Rüzgarların daha soğuk estiğini gözlerim.
Sararan yapraklarını düşmesini gözlerim.

(O)kulların açılmasını çok önceden özlerim.
Tabi eğitim öğretimden yanadır sözlerim.
Çocukluktaki okul sevincini arar gözlerim.
O an sevinçten gülmeye başlar yüzlerim.

(N)ihayet gökyüzünde görülüyor bulutlar.
Yağmurun düşmesi içindir tüm umutlar.
Toprak ıslanınca, düşen damlaları kutlar.
Yeşermeye başlar bazı ağaçlar ve dutlar.

(B)ulutlarla çoğu zaman kaplanır gökyüzü,
Çoktandır yağmura hasret insanların yüzü.
Rahmetinden indirir,söndürür yanan közü.
Her zaman ilahi rahmeti arar insanın gözü.

(A)yrılığı, hüznü hatırlatır düşen yapraklar.
Düşen yapraklarla sarıya boyanır topraklar.
İnsanoğlu bu manzarayı görünce duraklar.
Kendini de canlıları da bu kara toprak aklar.

(H)ani o gençliğim diye düşünmeye başlar,
Kendini geçmişe götürür gezmeye başlar.
Yaprakların düşeceği günü süzmeye başlar.
Kendinin de ayrılacağı günü sezmeye başlar.

(A)rtık ayrılık kelimesi aklına daha çok düşer,
Her canlı rızkını aramak için toprağı eşer.
Eninde sonunda o toprağa gider her beşer.
Yarabbi bizlere bulaşmasın her türlü şer.

(R)abbin emri ile değişir mevsimler,havalar…
Zaman durmaz geçer,günler birbirini kovalar.
Soğuklar çıkınca kömür ile dolar kovalar.
İnsanlar evlerine çekilir sıcak olur yuvalar.

12.10.2014
Hasan KAYA
Eğitimci-Şair-Yazar