kaç patika dolaşıyor içinde ,bilmiyorum
her gece hayvan gibi sevişirken ay ve yıldızlar
sakız ağacının kokusunu unutmuş gibisin,

hesabını tutma ihanetlerin,
yüreğini kapatıp hınç arama,gökyüzünde
bak şu ovalara,ne zarif ,ne diri,ne yeşil
kurumuş balçıklara ders ver ahu bakışlım

korkma, gün ışığı yakarsa diye yüreğini,
gölgesinde dinlen zincirlenmemiş ufkumun,
sayma acıları ,bırak ,gün gün bitersin
yüregine ektiğim bakışları büyüt içinde yeter

puşt bir yalnızlığa reva görme beni,
taş taşa küser,aynı kaderin kardeşleri gibi

sal içindeki gri esaretleri,yürü bana doğru,
özgürce gel,kapı eşiğinde titremesin düşüncelerin,
yüzünde bir gülümseme,utangaç olsada,
bekliyorum,ne bileyim işte ,
hem bak
buzlu şerbet ikram ederim,gel otur yanıma
yakut gülüşlerin parlasın ,her yudumladığında
ŞAİR ARZU GÜNAL / 12.10.2014