Gelin tanışalım benim adım Rümeysa
Yaşım beş, yaşanmışlığım bir ömür.
Şu yanımda yatan Annem!
Az önce düştü… Ama kalkamıyor.
Yanağında sürekli bir kan,
Siliyorum, siliyorum ama durmuyor.
Birde kardeşim var, Annem karnında saklıyormuş onu,
Düşmeden az evvel söyledi bana.
Babamın adı Raşit, büyük duvarları olan bir okulda çalışıyormuş…
Bir keresinde Annem Babam’ı uzaktan gösterdi bana, bahçede geziyordu,
Anne dedim Babam’ın gözleri niye bağlı?
Annemde bahçede Körebe oynuyorlar dedi.
Babam bizim için çok çalışıyor,
Ben doğmadan girmiş işe, hiç bir zaman gelmedi evimize.
Evimiz dedim ya geçen gün yıkıldı.
Ama asker amcalar oraya park yapacaklarmış,
Bende hiç ağlamadım yıkılırken ama annem ağladı nedense...

Benim adım Rümeysa
İki sokak aşağıda evimiz,
Her gün maytap patlatıyorlar bizim sokakta.
Annem Bayram diyor Şenlik var diyor,
Ben hiç el öpemiyorum annemde beni bayram yerine hiç götürmüyor,
Maytaplar patladığı zaman sıkıca sarıyor, öpüyor kokluyor,
Nasıl bayramsa bu? Kızıyorum aslında içimden.

Biliyor musunuz benim en iyi arkadaşım Halit?
Komik ama geçen gün sünnet oldu,
Bir sürü amca hastane arabasıyla koşa koşa götürdüler onu,
Halit’in annesi sevinçten ağlıyordu, çok bağırıyordu,
Halit’in babası da benim babamla aynı okulda çalışıyormuş.
Annemde bir türlü uyanmadı. Ama kanı durdu en azından
Elbisem kirlendi ya olsun zararı yok, babam bana yenisini alır.
Ama siz Neden bakıyorsunuz öyle yüzüme üzgün, üzgün,
Yoksa sizinde mi çocuğunuz var benim gibi?