Acıyan kalp anlar yanar ve çok şeye kanar bu yaşamda..ama hep ağlayanı olur bu hayatın.. Ama acıtan için çok şey söylenir aslında.. mesela ağlamaz..mesela iç çekmez her gece..gider ve ardına bile bakmadan yaşar hayatını..acı dokunmaz, hissetmez ayrılığın nefesini ensesinde..

ne zaman aşık olur, ne zaman sever ve ne zaman o da yana bir gün.. işte o zaman aynaya bakar o gün.. işte o zaman yaktığı günleriyle arar gözleri .. ama karşısında göreceği tek bir şey vardır..hatta her gün aynı şeyi görür..yine o..yine kendisi..yine kahrettiği..ve yine yaktığı elleri.. ve sonra bir den yağar gözyaşları sel gibi..

işte böyle bir şey..zamanı geri almak zor..yaşarken değer bilmemek çok daha kötü..ve sonra kaybetmek bir ölüm sessizliğinde çekilen ince bir sızı..
ta ki unutana kadar.. yalnızlık içinde yaşanan bir deniz kıyısı..tabi unuta bilirsen yanan o acımasız yılları..

çok anlamlı bir şiir okudum ve gerçekten çok güzel..
ve tebriklerimi sunuyorum..
sevgilerimi bırakıyorum sayfanıza..

Saygılarımla..


Mawish

bu dizelere yorum yazmak ; ancak şiirin derinliğine ve estetiğine gölge düşürür. O nedenle YORUMSUZ.. :).

Eh dedim yani şiire koca yürek
O güzel gönlün var olsun ağlattın beni :((
Duygularına saygılar ve sevgiler..