“Kurban Bayramının1. Günü dostlarım annelerini ben de en az ablam kadar sevdiğim Hatice ablayı Hakk’a yolladık nurlar içinde yatasın can ablam”

Yaşama zamansız gözünü yumdun
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam
Seven her yüreği acıya gömdün
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam

Elem kazanında pişip de taştık
Tükendi çaremiz çıkmazla şaştık
Hüzün yağmurunda zirveyi aştık
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam

Övünerek söyle bitsin bunca yaş
Ben hanım ağayım kaybetmem savaş
Duydukların yalan üzülme gardaş
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam

Haydi, yeşert günü, anı silerek
Doğrul kalk yerinden yine gülerek
Oyundu sadece yaptım bilerek
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam

Hani sözleşmiştik hem de can cana
Yazın gidecektik biz Erzincan’a
Sözünden vazgeçmek yakışmaz sana
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam

Hakkaniyetinle aşılmaz dağdın
Gözetip kollayan ipekten ağdın
Engin hoşgörünle bitimsiz bağdın
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam

Musalla taşında sessiz yatarken
Ruhun dönülmeze kulaç atarken
Dünyada güneşin hepten batarken
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam

IŞIK adın dilde olmasın ağıt
Heceye dökmesin kalemle kâğıt
Yüklediğin gamı elinle dağıt
Bu bir şakaydı de, Hatice ablam

Azimet IŞIK 04.10.2014 Saat.17.11 ÇEKMEKÖY İSTANBUL