Kin katımında düne bühtan ettin
Yaraya tuz basan yabancı bu dil
Bunca hayâllerin gün batımında
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Kalleşlik etmemiş Nuh’un tayfası
Ağrı Van Bingöl’le Mardin Urfa’sı
Kardeşlik yazarken, tarih sayfası
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Dağdan ayrı olmaz yurdun ovası
Güven huzur varsa, birdir havası
Şaşkınca güttüğün savaş davası
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Küfürle paralel denk duruyorsan
Gâvurla beraber düş kuruyorsan
Her kirli pusuda dost vuruyorsan
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Kâh Bayık fısıldar, kâh Karayılan
Silâh patlar birden çıkar şer plân
Türklük Kürtlük imiş billâhi yalan
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Salih Müslim ismi devrim şaşkını
Alaman Londra’nın beter çapkını
Bayrağı düşürdün, vatan kaçkını
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Çözüm sükûn ise, yıkıma yaygın
Göğe yükselmekte fitneli yangın
Zûlüme alıştın bu mudur kaygın
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Düşmanlık etmeli fikrin beyhude
Zaten baş koparsa dağılır gövde
Esed’e boyun bük bana da el de
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Kelle kesen varken yüzler kapalı
Bunlar farklı değil, yoldan sapalı
Can almaya çıkmış elde pompalı
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil

Kendine özgürlük hak görür ister
Can mal güvenliğim o anda biter
Amacından sapkın, terörün yeter
Karaya aydınlık, diyorsun Kandil




.

30.09.14
08.10.14

.



.