Acayip bir rüya,hemde ne acayip.
Nerden çıktı şimdi bu rüya ;
Rüyadan çok etkiledi beni bir söz,
Beyaz duvarda bir göz,konuşan bir göz
Yumarak kirpiğini konuşuyor bu göz
Bir anlamımı vardı ? Bilinç altımda mıydı bu söz?
Bilmiyorum.
Daha önce duymadım,duymuşsamda hatırlamıyorum.
İnsan yaşamakla ölmek arasındaki ince çizgiyi kendisi belirler,
Dedi göz.
Uyanır uyanmaz yazdığım işte bu söz.

Düşündüm bir süre;
Saçma geldi bana bu söz,
Aslında haklıydı belkide göz.
Dünya et parçasıyla dolu
Hareket eden yiyip içen etler...
Ölüydü aslında bir çok insan
Hayat yaşayan ölülerle dolu
Şüpheler ölü, düşünceler ölü, hayat ölü.
Sevdalar ölü.
Az kalmıştı yaşayan insan sayısı,
Et yığınları arasında
Belkide sadece çocuklar yaşıyordu bu ülkede
Büyüdükçe karamsarlık baskın geliyordu
Ölümdü karamsarlık, umuttu yaşam
İnsanlar umuda sarıldıkça yaşıyordu,
Uzaklaştıkça ölüme yaklaşıyordu.


05,10,2014