AFŞİN

Bir başka güzeldir başka görünür
Dağları toprağı taşı Afşin’in.
Yeşile sarıya ala bürünür
Binboğa, Atlas’ı, döşü Afşin’in.

Hem havası serttir, hem suyu serttir
Ondan mı bilinmez, insanı merttir.
Dört mevsim yaşanan gerçek bir yurttur
İlkbaharı yazı kışı Afşin’in…

Yedi uyurlarla zulümden kaçan
Mazluma öksüze kucağı açan
Bir fakir bir muhtaç gördüğü her an
Sebil olur suyu, aşı Afşin’in.

Ayran dedesinden, Mağra özünden
İçeceksin kana kana gözünden.
Santralde yakılan kömür yüzünden
Duman duman olur başı Afşin’in.

Genci, ihtiyarı kızı kızanı
İlelebet baki kalsın düzeni.
Çoktur pehlivanı şair ozanı
Güreşte sert olur tuşu Afşin’in

Soyadımı vermiş Başpınar suyu
Merkeze çok yakın babamın köyü
Şimdi ne emmi var, ne teyze dayı
Beni benden alır düşü Afşin’in.

Dost ellinden esen seherin yeli
Mahir’in bağrına es deli deli
İlçeler içinde ondan güzeli
Söyleyin var mıdır eşi Afşin’in.

Mahir Başpınar 06.10.2014