23
Yorum
44
Beğeni
5,0
Puan
2201
Okunma

İnsan olmak; dünyadaki bütün insanları hiç ayırmadan dünya penceresinden bakmaktır ki o pencere iki kanattır. Bir iyiler bir de kötüler, sizin hangi kanattan baktığınız önemlidir.
Hasan Öztürk (Toprağımsın)
sakın hiç çıkarma beni
çıkarma o gamzeler-inden
sonra bir çocuk gibi vurulurum
yüreğim parmak uçlarından kanar.
avutamaz o an beni hiç bir şey
dokunamaz kahrolurum...
tanır mısın?
denizini arayan pınarı,
dağılıp giden bulanık sularından
ıslanınca her şey parlıyorsa birden
gözlerim yosun gözlerine yavuklu
düşlerinden öptüğümde ıslak
sürüyor kuruyorsa zaman...
bilir misin?
çıplak ayakla çiğ-nettin,
yerinde bıraktığın adsız acıları,
ıslanınca çok daha ağır yüklenir hayat,
tek kanatlı penceremin kırılsa-da camları
gamzelerinde bahar kalsın zulme inat,
korunsun yeşili toprakta sarısı...
ve ben şimdi, kafesimde bir aşk tanrısı,
Sak(l)ayıp gidi/yorum çocuklar
gidiyorum hoşça-kal...
2014/15
5.0
100% (47)