Gül bahçesine, bahar gelmiş neyleyim,
Benim gönlüme, hazanım gelmişse,
Hazan gönülden, yaprak dökmekteyim,
Ben ne yapayım, gül çiçek vermişse.

Koksa da güller, ötse de bülbüller,
Mor, mor açsa da, bahçemde sümbüller,
Has bahçelerde, serpilse de güller,
Ben ne yapayım, hazanım gelmişse.

Hasta ağacım, rüzgarlar estikçe,
Tek,tek düşerdir, sararmış yaprağım,
Her gün, gün batıp, gün sona erdikçe,
Çürür dururdur, kuru her budağım.

Çamur çirk oldu, yürüdüğüm yollar,
Kararanlık gecem, hep güneşi kollar,
Bende gönül güz, bahar yazı sollar,
Sizde baharsa, benim ki de güzdür.

Dökülmekteyim, tane,tane daldan,
Sarı yaprağım, bana ne bahardan,
Yemem imkansız, çiçek açmış nardan,
iğde dalından,tozup düşen olduk

Siz taze yaprak, bense sarı yaprak,
Ben kuru toprak, sizlerse yağmur kar,
Varın siz olun, ekin vermiş toprak,
Biz hasat olduk, topraktır gönle yar.

Bana nedir ki, gelmişse bahardan,
Benim gönlümde, mevsim son baharsa,
Bana nedir ki, çiçek açmış nardan,
Benim gözümde, zamanım buharsa.

a.yüksel şanlıer
2008 şubat