Bulutlar kayıyor yağmurun ellerinden
Ey aşk
Sonbaharda eylül düşüyor gözlerinden
Bir garip, tuhaf hava
Sanki bir kini taşıyor hınçla öfkeyle
Toz boran bir tayfun
Tufanlar koparıyor şehrimde
Serçeler düşüyor saçlarımın her teline
Serçeler ölüyor eylülün gözlerinde…
Neredesin.

Karamsar bir soluk ciğerlere çekilen
Tedirgin, hınçlı biraz da küfürbaz
Gözyaşlarını tutarak
İnlemekte martılar
Ey aşk
Vazgeç eylülün saçlarıyla oynamaktan…


Gel
Bir çift göz yolunu gözlemekte
Ege de seni getiren tüm yol duraklarında
Ezberletirken gözlerinin baharını
Ve sen koyarken tüm bahar çiçeklerinin isimlerini
Gel, sus ve otur
Eylül tutsun seni saçlarından
Ve serçeler konsun ıssız yaralarına
Ağlama ki
Ölmesin diğerleri gibi yüreğimde
Bırak özgürlük konsun avuçlarına…

Bir garip tufan
Eylül’ün saçlarında garip serçeler
Bir garip ile can çekişmekteler
Neredesin…