Anlamsız tavırların çekilmezliğin yetti artık
Kendi kendine bir şeyler yapıyorsun
Zarar veriyorsun kendine
Öfke ile kırdığım kalemimden
Yine yalnızlığımı yine seni karalıyorum
Bu sararmış buruşuk sayfalara
Kapkara olmuş gökyüzü
Hükümsüzce yargılanıyorum
Ceza nedir bilmiyorum
Ve bir anlamsız infaz gerçekleşiyor
Senin o gaddar zalim bakışlarında

Oysa ne karmaşık labirentlerden
Çıkardım ben bu sevdayı
Kabuk tutmuş yaralardan ayıkladım.
Galiba yanıldım?!

Uykularımı hançerleyen bakışların
Duygularımı param parça yaptı içimde
Kaç kez alnımdan vurdu
Zehir damlattı o sözlerin
Ağır neşter yarası altında
Yok oldu ezildi bu sevdam
Damla damla sızıp eridi umutlarım
Hırçın dalgalar dövdü gönül kıyılarımı

Haykırış içindeyim
Duy sesimi uçurumun ucundayım
Sevdanın sıcak nefesinden kopan rüzgarlar
Hep zorladı gönül kapımı
Oysa ben kapattım pencereleri
Almadım gönlüme hiç kimseyi
Artık duramam gidiyorum buralardan
Rehin bırakıyorum duygularımı yüreğine
Selamlıyorum seni yine
Ölümsüz bakışlarımla
Gidişimi sen hazırladın
Ben ise tetiği çekiyorum
Kurşun sıkıyorum seninle olan tüm anılara
Szgn