0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1347
Okunma
Akşam Oldu...
Salondayım
Balkon kapım açık
hafif bir rüzgar esiyor
üşümüyorum
ürperiyorum belli belirsiz
kuş sesleri ne karışıyor
çocukların sesleri
etraftaki evlere çarpıp
yankılanırken
ayrı bir huzur içindeyim
yalnızım
yine akşam
yine karanlık
sarı masam
saten beyaz perdem
iki halım var aslında
iki koltuğum
karşımda
birde çekyatım
açıp izlemediğim
televizyonum
sağımda
yalnızım
rüzgar yalarken kapımı
ayaklarımda hissediyorum
ürpertiler
devriye atarken kollarımda
dalıp gitmelerim artıyor
defalarca deniyorum
bir türlü olmuyor
kaşımı kaldıramıyorum
yalnızım
ezan da okundu
akşam oldu
rüzgar
ağaç dallarıyla oynuyor
çocuklar
evlerine çekildi
kuşlar yuvalarına
ben
salondayım hala...........
Ufuk Çizgisi ( Okuyan Tek Yürek )
Lüleburgaz/28/09/2014