Anlamıyorsun?


Yokluğunda viran bağlar gibiyim
Sen beni bir türlü anlamıyorsun
Başı bulut yüklü dağlar gibiyim
Sen beni bir türlü anlamıyorsun


Kimse ortak olmaz gönül acıma
Felek beni zorlar sensiz seçime
Zemheride ataş düşer içime
Sen beni bir türlü anlamıyorsun


Sanma bu yüreğim sensizde atar
Mekân kurmuş sevdan gönlümde yatar
Güneş değil sanki yokluğun batar
Sen beni bir türlü anlamıyorsun


Hep boş vaatlerle çaldın yılları
Aşındırdım gel git ile yolları
Baharda boy vermez kırdın dalları
Sen beni bir türlü anlamıyorsun


Fallara allara aldanır oldum
Aşkım mabedini de sarardım soldum
Sensiz gecelerde saclarım yoldum
Sen beni bir türlü anlamıyorsun


Korkarım hüsrana uğrayacağım
Oturup kahrımdan ağlayacağım
Sinem hasretinle dağlayacağım
Sen beni bir türlü anlamıyorsun


Yemin mi etmişsin gelmemek için
Benden uzaklara doğrumu göçün
Bir bana gelmeye yetmiyor gücün
Sen beni bir türlü anlamıyorsun


İşine gelmez mi yoksa ki inat
Ben acı çekerken sense ne rahat
Sende değil lakin bende kabahat
Sen beni bir türlü anlamıyorsun


Veysel’in yetmiyor kadere gücü
Merhamet eyleyip biraz sen acı
Yine akşam olur başlıyor sancı
Sen beni bir türlü anlamıyorsun





Veysel Kızlarkayası