Fırtılar esti yüreğimde,durmadan savruldum.
Çektiler ipimi, bir bomba gibi patladım.
İçimdeki yangınlarla ,yanar dağlarla savaştım
Yılların sitemlerini ,hep kendimle paylaştım.
Sanki balçık olmuş, çamurlarda yuvarlandım.

Çare bulduğum temiz, yüreklerde konakladım.
Zehir zıkkım içtim,yinede içimi rahatlatamadım.
Suskunluğumun içinde,meğerse yapayalnızdım.
Volkanları patlasam ,beynimde sakinleşmezdim,
Fırtınalar savurdu,yerden yere vurdu değişmedim

Gönül yangınlara teslim kalır da haberi olmazmış.
İçini titreten, ılık esen rüzgara dönerde bilemezmiş.
Kalbi yerinden çıkacak olur da ,çareyi bulamazmış.
Mucize olarak verilen,kadere karşı koyamazmış
Birde karşılıklı seviliyorsa, dünya önünde duramazmış.

Mutluluğunu bozarlar diye, kimselere söyleyemezmiş.
Sevginin gücüne inanır, sözünden asla dönmezmiş.
Kendinden ödün verir de ,sevdiğine hiç kıyamazmış.
Onunla tatmıştır güzel duyguları ,onu yanıltmazmış.
Ölümüne söz vermiştir,eceli gelmeden ayrılamazmış.

NESRİN ÖNEM DEMİR
25. 09 2014
BURSA