Kapanır kapılar bir gün yüzüne,
Geçmişe takılıp “ah!” deme boşa.
Ne yaptıysan yaptın, kendi kararın,
Keşkeler uydurup “vah!” deme boşa.

Yaşanan ne ilktir ne de bitimdir,
Bu ömür ta baştan beri yetimdir.
Kesilen belki de son biletimdir
Ardımdan el çırpıp “oh!” deme boşa.

Alt alta yazılmış bahtım kağıtta,
Doğarken onaylı gördüm bağıtta.
Ne varsa elinde tutma dağıt da
Varına sarılıp “yoh!” deme boşa.

Ne dersen de başım gözüm üstüne,
Söz deme ve lakin sözüm üstüne!
Zaten çöktürmüşler dizim üstüne
Bir de sen dönüp de; “ıh!” deme boşa.

Üstüne çökünce kara bulutlar,
Dağılır sırayla bir bir umutlar.
Ardı sıra gelir emir komutlar
Başını eğip de, “eh!” deme boşa.

Kıskançlık beladır hem de cehalet
Yapanın payına ağır bir zillet
Düşmanın başına gelse de illet
Sevince boğulup, "hah!" deme boşa.

Demem ki; “alnımda çıkmaz yazı ol,
Zalime el pençe dur da kuzu ol..."
Yaptığın hayırın tadı tuzu ol!
Pişmanlık duyup da “tüh!” deme boşa.

24.09.2014/Konya





Şiirimi, "Günün Şiiri" olarak seçen heyete teşekkürlerimiz arz ediyorum.