endamımın salınmasına izin ver
s/inmesin üstüme aşkın hissiz hali
küçülmesin ellerimin şaşkınlığı
kapta gel gittiği yerden kanatlarını

hasretliğime takıldı ellerim
güzelleştiler birden
sen mi beni andın
kaçışın kolaylığına aldanıp
yerinden şikayeti yakaladın

sırçaydın korunulası
bebek gibi koklanası
köşkler azdı güzelliğine
gidişin hançer yarası

aşk sana seslendim
bu kaçıncı terk bilemedim
hem varlığıyla
hem yokluğuyla yakan
bir sensin benim erişilmezim

dışta asılılar önemsiz
içte salınanlar tarifsiz
senden medet umdum delice
gel bitsin günde gece
her an dilimde tek bir hece
sensin sana seslendim

duy beni aşk
kime ne ben gönüllüyüm
dilediğince beni yak...

ASLI DEMİREL...

bu şiiri aslında forum bölümüne biraz önce ve içimden geldiğince yazdım. bilmem nasıl olmuş...taze haliyle astım bu köşeye...sevgiler tüm şiir gönüllülere...