karantina altına alınmış
çocuk yüzü şimdi yüzüm
ne tarafa dönsem
kâbuslar yürüyor üzerime...

kaç soluğa bedeldir her gidişin
ve her dönüşünün kefâretini
canımla ödediğimi biliyor musun?



şah damarıma basan
bir pervane gülüşün
pervane döndükçe
tebessümlerin zehir gibi akıyor içime



beynimin duvarları yıkılıyor üstüme
gülüşünse halâ pervane
cesedimin üstünde



üveyikler uçuşuyor göğsümde
döngüsünü yitirmiş bir mevsim dünya
kahrına sığındığım gecenin iflahı kesik
gündüzler el aman etmiş benden
yakasını silkelemiş



urbamda kan izleri düşlerimin
dişlerim kenetlenmiş
aklım terk eylemiş başımı



olasılıksız bir oyunun
olasılığını oynuyorum her günüme
ki perde kapandığı gibi
açılır bir gün
selamlarım seni yine bitimsiz sevgimle
lütfen ayakta alkışla o gün beni!...















14:00/23.09.2014/Sev_tap