Sevda gecelerinin söndürdüm kandilini
Hâk-sâr olsam alemde Allah’a vuslat için
Hayal perdelerinde susturdum yar dilini
Hâk-sâr olsam alemde Allah’a vuslat için

Balkon sefalarında seranadı bitirdim
Dünya nimetlerinden muradımı yitirdim
Çilekeş ozanların duasını getirdim
Hâk-sâr olsam alemde Allah’a vuslat için

Zamanın düğümünü çözdüm kalmadı çile
Vedalaşıp ayrıldım dünyalık hevâ ile
Bin kılıç darbesinden erişerek menzile
Hâk-sâr olsam alemde Allah’a vuslat için

Geride kaldı riya geride kaldı çamur
Vuslata hazırlandı mayalandı bu hamur
İmar edildi ruhu, her şey görünür mamur
Hâk-sâr olsam alemde Allah’a vuslat için

Rabb’im den başkasına haşa dil-dâr olmadan
Bir başka sevgiliden sevda ahı almadan
Gül yüzünü eskitip sararıp da solmadan
Hâk-sâr olsam alemde Allah’a vuslat için

Gonca ekip gül biçen kim der isen işte ben
Bunca acıyı çeken kim der isen işte ben
Hecr ile pişip yanan kim der isen işte ben
Hâk-sâr olsam alemde Allah’a vuslat için

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN