Sanki güzel bir yola çıkmıştım.
İki yanı renk renk gül bahçeleri
Kokusu içime yayılan bir huzur
Sonun da, sonsuz güzellikteki kırlar


Kırların prensesi papatyalar
O güzel sonsuz beyazlıkta salınan
Gelincikler gibiydi yanaklarım
Bir pervane misali ateşe gidendim


Dikenlerine aldırmadım yürüdüm
İçimdeki haz ve huzur daha güzeldi
Sonsuz gibi gelen bir kıştan sonra
Baharın gelişi gibi huzur vericiydi



Bir esinti yayıldı dağlardan yoluma
Bu yol kalbimin ruhuma giden yeriydi
Anlamsızdı her şey ve tüm geçmiş
Sadece o içimdeki haz güzeldi

Bir yanım ateş, bir yanım su
Bir yanım karanlık ,bir yanım ışık
Bense orta da loş bir hoşluk
İçimden akan coşkun nehirler

Uzaktan içime , doğan güneşle
O güneş, beni sarhoş eden bir şeydi
Tüm yalnızlık ve hüznü yok etti
Sardı bedenimi o ılık esinti

Her adım da içim de bir heyecan
Her anışta , güzel bir tebessüm
Her duruşta , sadelikte kaybolmak
Ve her gülüşte , onunla olmak


Bu duygunun içinde kaybolmak
O yolda severek yürümek güzeldi
Boğazıma bir şey düğümlendi
Gözlerimden iki damla yaş indi


Yüzüm de gülümseme
Kalbim de huzur ve neşe
Bu duyguyla her gece ölmek
Her sabah doğmak enfesti
Adı ise sadece AŞK idi