KİM KESTİREBİLİR GİDİŞİNİ
dağların ardında ,kızarmış elma ağaçları var dediler aşkın,
karlar kaplamış ruhumu,kızaklar kırılmış ,ulaşamıyorum...
davullar çalınırken, yağmurun yazgısı damlalara uzak,
tozlu bir yalnızlığım var,safran rengi bakışlarına ,ulaşamıyorum....
tarlanın ortasındaki bademleri kopardığımız günleri unuttun,
tadına birlikte vardığımız öpüşlerimiz ağacın dibinde öksüz,ağlıyorum....
derenin kenarında vıraklaşan kurbağaları yakalamayı severdik,
doğanın sesini bastıran gülüşlerimizi susturdun,ağlıyorum....
sirene kızları türkülerinde aşkı anlatmaktan vazgeçti içimde,
örümcek ağları kapladı kadınlığımın her köşesini,daralıyorum.....
akdeniz portakallarının o güzel kokusu kayboldu yastıgımda,
her sokuluşunun boynumda bıraktığı izler yok,daralıyorum....
ulaşamıyorum,ağlıyorum,daralıyorum.......
bu kelimelerle mi bitmesi gerekiyordu dizelerin....
yüreğim buruk,tüm bu yaşadıklarım bana çok ağır geliyor
kim kestirebilir gidişini ,herkes aşkı yaşarken.....
ŞAİR ARZU GÜNAL/ 21.9.2014