1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
642
Okunma
Kal ! Kalbimin karanlık tarafına bırakma beni,
Nereye çarpsam yüzün,
Hangi sofraya otursam hüzün.
Kal! Yalın ayak bırakma kalbimi,
Kimsesiz işte öksüz çocuklar,
Beni de bırakma öylece.
Sensiz işte dört bir yanım cevabı olmayan bir bilmece,
Kal! Aratma beni gündüz gece.
Bütün hüzünlü şiirlerime konu ettirme kendini,
Aşk şiirlerine işleyeyim ince bir nakış gibi ismini,
Kal! Daha kurulacak hayallerimiz vardı hani bizim,
Hani tek kanatlı kuş uçmaz derdin,
Alışamam işte ben de o semâya,
Bırakma beni şu yalnız çınar gibi uluorta,
Kal! Söylenmemiş sözlerin hasreti dudaklarımda.
Sen ki aşkın ben halisin her cümlenin başında.
Son bir şey istiyorum git!
Ama yine de sev beni uzakta olsan da.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz