Öyle sert esti rüzgar gövdemi sarsa sarsa
Kopardı ellerimden güvendiğim kim varsa.
Kaç zamandır yalnızım aklım tarih ararsa
Yokluğunun saati, bir yıl eder be anne
Bu hesap gözlerimi bir sel eder be anne...

Kırılan saçlarımı en güzel sen tarardın
Bir dakika geçiksem tüm alemi arardın.
Sen beni benden bile daha iyi sarardın
Şimdi kime dayansam düşüyorum be anne
Üstelik hava soğuk üşüyorum be anne...

En ıssız köşelere çekiyorum kendimi
Saklıyorum ellerden küle dönmüş rengimi.
Sen gideli kaybettim neşemi ahengimi
Gırtlağım ismin ile yutkunuyor be anne
Ellerim resimlere tutunuyor be anne...

Vaktimiydi gitmenin bu değildi sözümüz
Ne vardı biraz daha gülse idi yüzümüz.
Erken düştü yapraklar çok acıdır güzümüz
Bundan sonra iklimler hep sonbahar be anne
Ne zaman kavuşursak o gün bahar be anne...

Ne olur konuş artık kim susturdu dilini?
Ne diye şu toprağa yaslıyorsun belini?.
Bak işte ağlıyorum hadi uzat elini
Bende seni terkettim, sakın deme be anne
Üstüme tahtaları, çakın deme be anne...

ÜNSÜZ...