Daha küçüktüm
Hayat bir oyundu benim için
Bilmezdim,
Yenilgileri....
O toz pembe bulutların arkasında,
Amansız kopan fırtınaları
Sıcacık yanan kuzine sobanın çıtırtılarıyla
Dayamışken başımı anneannemin mis kokan göğsüne
Bilmezdim,
Sevdaların bu kadar can acıttığını....
Nefesimin sıcağıyla buğulaşan cama çizerdim hayellerimi
Her iş dönüşünde kapıda beklerdim annemi çırpınan yüreğimle
Uykuya dalardım kucağında,
Özlediğim kokusunu koklayarak
Bilmezdim,
Yaşamak için verilen zorlu savaşdaki fedakarlığı....
Anneannemin şalvarının bir ucundan tutarak tanımayı çalışırken hayatı
Bir an evvel büyümeyi isterdim
Köyümüze giderken kara trenle
Tünellerde hep bir korku kaplardı içimi
Durakladığımız her yeni istasyonu terk ederken
Geride ağlayarak el sallayan insanlara üzülürdüm
Bilmezdim,
Hayatın da kocaman bir tren olduğunu
Bir kez kaçırdımmı onu
Acıyla yapayalnız kalanların,
Kaybedenler olduğunu....