4
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1196
Okunma
Bazen dil üşür,
Tutsaktır düşünce,
Beyinler kör olur.
Göremez en gerçek filizin kırağı düşmüş yazgısını.
’Ya kısmetin’ üşüyen algısını.
Bilemez, bilemez... bilinmez.
Göremez, görülmez.
Nerden görsün?
Buğulu gözlüklerin ardından ışıltılı bir ufku.
Utanır bazen cinsiyetinden insan.
En isyan takılar takınmazsa.
Utanır, utanırım hala varoluşundan,
Yakılınca bir isyan.
Bin kor taşınmalı.
Dev bir ışık görülene dek.
Çarkına çomak sokulmalı artık.
O, töremeyeseci ’töre’lerin.
Lokman Ali Yavuz
Cevap Yaz