Bir ateşin külüydük biz
Salkım saçak çatıların
Gökyüzüyle öpüştüğü yerdeydik
Bilinmezdik kimselerce
Görünmezdik hiç bir tümcede
Teslim olmuştuk zamana
Uzanıp kulağıma
Dedin ki
Neden geç kaldık
Ateş ellerimde
Hiçlikle yüzlettim yine
Terin söndürsün yangınımı
Kırmızı şarabı andıran gözlerinle
Halden hale koy beni sevgili

Hadi saklı kalayım sende
Dağlarını tepelerinin
Oylum oylum saçlarının örgüsünde
Bir tatlı yorgunluk vardı gözlerinde
Bihitap düşene kadar
Bir şarabın kırmızında
Bütün kuytularda seni sarmaladım
Hayli zaman olmuştu
Böyle sevilmeyeli
Sen düş kaçkınımdın
Sen hüzün gecemin sabahı
Sen gökyüzüm

Şimdi iki metre kareye sığıyor adımlarım
Bak yine sana
Nöbete kaldım
Küçücük bir delik
Kamanın yeri hazırsa
Mutluluk mutlaka bulunur
Mutlaka
Aramaya çıktınsa
Sorma kimseye

Ahret´in bir kapısı
O kapının bir anahtarı vardır
Mutluluk o kapının ardındadır