Adını koyamadığım şiirlerde
Hasretin boynuma dolandığı
Kelimelerin boğazımda düğümlendiği
Mısraların darağacında sallandığı yerde
Aklımdasın.

Bazen yazamayaşımda öfkemi
Bazen anlatamayışımda acımı
Gözlerimin gözünde donup daldığı
Bakışlarının beni benden aldığı
Bi çare yüreğimin hüzün dehlizlerinde kaldığı yerde
Aklımdasın.

Haram ettiğin lokmamda
Katran karası çayımda
Günümde, haftamda, ayımda
Hayattan her geri sayımda
Aklımdasın.

Yerini artık kimseler alamaz.
Bu kadar acıyı bırakmışken yüreğime
Seni unutmam mümkün mü?
Acının bağrımı eştiği,
Başımın omzuma düştüğü yerde
Aklımdasın.

Sevdiğim her şeyden mahrum ettin
Kalemim küstü
Şiirlerim sustu
Kan dolduruyor sabır denen şişeye…
Gözlerim pustu bir köşeye
Ladese tutuştu hayalinle
Aklımdasın.

Ömrümü derde
Yüreğimi namerde bıraktın
Yaşayan bir ölüden farksızım şimdilerde
Ne mekanım belli ne mezar taşım.
Tutamıyorum bedenimde değil sanki başım
Bazen akıyor ya gözyaşım
Duyguların en mahremini üzerime son çektiğin yerde..
Bakışlarının ığıl ığıl hüzmelendiği
Hasretin perde perde gözüme gerildiği zaman
Hatrıma dokunuyor çiğnediğin onurum
Yerle yeksan edilen gururum diriliyor aniden
Edepsiz şuursuz kelimeler dilime dolanıyor
Ve ard arda ulanıyor pervasızca
Neden hala acımasızca
Aklımdasın?

Seher EMRULLAHOĞLU 14.9.14